از روزگاران کهن در چین،ژاپن و هندوستان و پس از آن در جاوه، سیلان،اندونزی ،مصر، ماداگاسکار،برزیل، امریکا،جنوب اروپاو سایر مناطق دنیا حتی در جنوب شوروی سابق نیز درمناطق گرم مانند سرزمین کوبان کاشته می شود.
در کشورایران انواع آن در مناطق شمال ایران و در جنوب خوزستان و در نواحی گرمسیر فارس و اصفهان کاشته می شود تکثیر برنج از طریق کاشت شلتوک برنج در اوایل بهار در خزانه است و پس از این که گیاه چند برگه شد آنها را در مزارع غرقاب شده می کارند.
طبیعت برنج در دوم خشک و در حرارت و برودت معتدل است.در کتب آمده اگر برنج را بجوشانند، جرم برنج ایجاد برودت در درجه اول؛ و آب مطبوخ آن ایجاد حرارت در درجه اول مینماید. به این دلیل در کیفیات فاعله، برنج را معتدل میدانند. برنج اگر به تنهایی مصرف شود، قلیل الغذا و اگر با شیر وشکر پخته شود ویا همراه آن خورده شود، کثیر الغذا است. با توجه به اینکه برنج غذای مرکب القوی است و در هر بدنی کیفیتی موافق کیفیت آن بدن به وجود میاورد، طبیب میتواند از آن هم در تشخیص افتراقی بین بیماری ها، هم در درمان بیماری ها بهره جوید.بدین صورت که:
ــــ هرگاه فرد سالم با خوردن برنج در خود احساس حرارت نماید یا طبیب علایم افزایش حرارت را در اموری مثل نبض و غیره در وی دریافت کند ،نشانه ان است که فرد دارای مزاج گرم است.
ـــ چنانچه فرد سالم با خوردن برنج احساس برودت کند، یا طبیب علایم افزایش برودت را در وی دریافت نماید، نشانه ان است که فرد دارای مزاج سرد و تر است.
به دلیل آنکه برنج در هر بدنی موجب پدید آمدن کیفیتی موافق کیفیت آن بدن میشود، از این رو فرد سالم از خوردن آن متضرر نمیشود.اما در مورد بیماران باید نسبت به نوع بیماری و مزاج بیماری نحوه تهیه برنج را برای آنان تجویز نمود.
مسلم شده است که در جریان گرفتن پوست و سفید کردن دانۀ برنج مقدار قابل ملا حظه ای از ویتامینها و خواص آنتی نوری تیک (ضد التهاب عصبی) شلتوک از دست می رود، زیرا این مواد در پوست ودر غشای قهوه ای برنج وجود دارد.
مقدار ویتامین‌های موجود در دانۀ سفید شده نیز در طول مدت زمان انبارداری برنج بخصوص اگر مدت درازی باشد کم می شود و به عبارت دیگر برنج تازه دارای ویتامین بیشتری از برنج کهنه است. دانۀ برنج دارای مواد غذایی است که تحریکات احشا و درون معده راآرام می سازد.
دانه های جوانه زدۀ برنج به عنوان مقوی معده به کار می رود و به طور کلی تونیک وبرای تقویت بدن خیلی نافع است. آب برنج، کننده و مدر است و ترشحات زیاد اسهال و اسهال خونی را تسکین می دهد. برای ورمهای روده ای و استفراغهای خونی و خونروی از بینی و شست و شوی زخمهای بد بسیار نافع است.
ارد برنج برای ترمیم جراحات تازه مجرب حکم است. کشیدن کرد برنج به بینی برای بند آوردن خون مفید است.استعمال خارجی گرد آرد برنج به همراه نشاسته و پودر تالک برای رفع التهاب پوست مفید است. ولی مصرف آن به تنهایی باعث خشکی و از بین رفتن چربی پوست میشود.
اشخاصی که به دلایل خاصی بدن آنها نیاز به کلسیم دارد نباید از سبوس برنج استفاده کنند.
اگر برای تهیه جوشانده برنج برای مبارزه با اسهال از دانه های طبیعی برنج قبل از این که قشر زرد رنگ دانه برنج زیر پوست گرفته شود یعنی از برنج قهوه ای استفاده شود، تاثیرش خیلی بیشتر است.
طبق نظر حکمای طب سنتی ایرانی خوردن پوست خشبی زرد برنج که بسیار نرم ساییده شده باشد ممکن است مسمومیت ایجاد نماید.
طلای برنج با ترمس برای بیماری کک و مک و آثار باقیمانده از بثورات مفید و اثر بخش است.
ضماد برنج با پیه برای سرباز کردن دمل ها،دارویی کارساز است.
در کتب طب سنتی آمده است که خیساندن برنج در آب و نمک،زعفران،زیره سیاه و شوید مصلح آن می باشد
ورود
عضویت
